Geschiedenis van IKV en Pax Christi
Samen vertegenwoordigen Pax Christi en IKV in 2007 100 jaar ervaring met het werken aan vrede en veiligheid. In vogelvlucht ziet de geschiedenis van beide organisaties afzonderlijk er als volgt uit:
Pax Christi Nederland
Deze beweging voor vrede en verzoening is in de nadagen van de Tweede Wereldoorlog ontstaan. Franse burgers wilden bijdragen aan de verzoening tussen Duitsland en Frankrijk. Zij lieten zich, zoals velen van hun tijdgenoten, bezielen door een gedeelde hoop: nooit meer oorlog. In Nederland is de onafhankelijke vereniging Pax Christi in 1948 opgericht.
Sinds de jaren zestig is Pax Christi Nederland actief betrokken bij vredesinitiatieven, eerst in het Midden-Oosten, later ook in zuidelijk Afrika, Oost-Europa en Midden-Amerika. Vanaf de zeventiger jaren werkte Pax Christi samen met dissidente groepen aan vrede en ontspanning in Europa.
Na 1989 raakte Pax Christi meer en meer betrokken bij lokale vredesinitiatieven in conflictgebieden, met een sterke nadruk op Afrika en Zuidoost-Europa maar ook in Latijns-Amerika en in toenemende mate in het Midden-Oosten.
Sinds 1995 is Pax Christi intensief betrokken bij de dialoog met multinationale ondernemingen over hun verantwoordelijkheid in gebieden waar zij geconfronteerd worden met schendingen van de rechten van de mens en gewapend geweld. Samen met Amnesty International onderhandelde Pax Christi met succes over de opname van mensenrechten in de business principles van Shell International. Recentelijk stemde de concernleiding van de Franse oliemaatschappij Total in met door Pax Christi ontwikkelde benchmarks voor oliewinning in Soedan.
Pax Christi is onderdeel van de katholieke geloofsgemeenschap in Nederland en beschikt over zo'n 10.000 leden en donateurs. Pax Christi maakt deel uit van het internationale netwerk Pax Christi Internationaal, een netwerk van zestig organisaties in vijftig landen met in totaal 60.000 leden.
Interkerkelijk Vredesberaad
Het IKV is in 1966 opgericht op initiatief van de toenmalige Nederlands Hervormde Kerk en Pax Christi om politieke oplossingen voor crisis- en oorlogssituaties te bevorderen. Na het opgaan van de drie Samen-op-Weg-kerken in de Protestantse Kerk in Nederland, telt het IKV nu zes deelnemende lidkerken: de Rooms-katholieke Kerk, de Protestantse Kerk in Nederland, de Remonstrantse Broederschap, de Algemene Doopsgezinde Sociëteit, de Oud-katholieke Kerk en de Evangelische Broedergemeente.
In de jaren zeventig speelde het IKV een belangrijke rol in de bewustwording over vredesvraagstukken in de Nederlandse samenleving, met name in de kerken.
In de jaren tachtig had het IKV een leidende rol in het Komité Kruisraketten Nee. Deze coalitie van vredesorganisaties (ook Pax Christi), politieke partijen en een vakbond wist in die jaren grote delen van de samenleving te mobiliseren tegen nucleaire bewapening. Daarnaast werkte het IKV aan een netwerk van contacten met dissidente bewegingen in Midden- en Oost-Europa, die pleitten voor politieke ontspanning in Europa van onderop.
In de jaren negentig organiseerde het IKV, mede in reactie op de eerste Golfoorlog en de oplopende spanning tussen de Europese en Arabische wereld, een Euro-Arabische dialoog waaraan veel representanten van maatschappelijke organisaties in beide regio's deelnamen. Na het uitbreken van de oorlog in het voormalige Joegoslavië raakte het IKV intensief betrokken bij het opbouwen van solidariteitsbanden met gemeenschappen in de Balkan, niet in de laatste plaats met de overlevenden uit Srebrenica. Bovendien ontwikkelde de organisatie vredesprogramma's in de Kaukasus en raakte ze betrokken bij vredesinitiatieven in Kasjmir en de Molukken.
De stichting IKV is als interkerkelijk beraad nauw verbonden met de kerken en heeft een achterban van 11.400 donateurs. Het IKV maakt deel uit van verschillende internationale netwerken waaronder dat van de Helsinki Citizens Assembly, waarvan zij een founding member is.
|
